De geboortestad van Laura

Vanmorgen werden we bij ons hotel opgehaald door onze Engels sprekende gids Marco. Wat een lieve en fijne man. Hij wil deze en volgende week met ons Medellin gaan ontdekken.

We zijn begonnen in het winkelcentrum Oviedo om daar samen met elkaar koffie te drinken en in ieder geval de plannen voor vandaag en komende week met elkaar door te nemen.
Deze man is trots op Medellin en wil dat graag met ons delen. Het lijkt er op dat we te weinig tijd hebben ....

Na de koffie zijn we inkopen gaan doen voor Dirk. We hebben lekker veel fruit en wat broccoli en aardappels ingekocht zodat Dirk weer een tijdje vooruit kan.

Daarna zijn we naar de lokale markt gegaan waar veel Colombianen komen voor hun boodschappen en hun sociale ontmoetingen. We hebben daar nog meer fruit gekocht en ontzettend mooie bloemen voor de stiefmoeder van Laura omdat we morgen bij de vader van Laura en zijn vrouw hopen te gaan eten.

Dichtbij deze markt zit het ICBF (kinderbescherming). Dit was de plek waar we Laura voor het eerst in onze armen kregen. De foto die we 11 jaar geleden voor het gebouw hebben gemaakt, hebben we nu opnieuw gemaakt. Helaas was het kantoor gesloten dus konden we niet even langs gaan bij het bekende adoptieloket.

Vol indrukken rijden we door naar de Mc Donalds. Ja sorry hoor, het is uiteraard tegen onze principes, maar Mc Donalds is overal hetzelfde en wordt door Dirk dus ook heerlijk opgegeten. Met de auto door de Mc Auto (en niet Mc Drive) en met de buit op naar Pueblita Paisa, een typisch Colombiaans stadje. Gewapend met Dirk z'n overlevingspakket van de gele M zijn we hier in het restaurant gaan zitten en hebben we voor onszelf heerlijk typisch Colombiaans eten besteld. Ongelooflijk, dit moet je in Nederland niet gaan doen; met een tas van de M in een ander restaurant lekker gaan zitten eten.

Na het eten zijn we door Pueblito Paise heen gelopen. Hier heb je een mooi uitzicht over Medellin. We hebben ons de geschiedenis van Medellin laten zien en vertellen door onze gids en zijn daarna moe en vol indrukken weer naar het hotel gegaan.

De kids konden nog lekker even zwemmen en zo meteen hopen we niet al te laat te gaan slapen omdat er morgen weer een ontmoeting met Laura's vader (bij hem thuis) op het programma staat.